Essentieel.
De zoveelste persconferentie.
Om zeven uur zit ik voor de buis te wachten op de nieuwe maatregelen.
Ik ben er tot nu toe goed door heen gerold met corona.
Heb me braaf aan alle maatregelen gehouden.
Thuiswerken deed ik al, en dat ik veel sociale verplichtingen moest skippen, daar had ik geen moeite mee.
Mijn prinses werd al in het begin van deze plaag besmet.
Ze kon zich niet laten testen omdat er nog geen testlocaties waren.
Drie weken hebben we apart en toch samen geleefd.
Alsof we ruzie hadden, we sliepen apart.
We meden elkaar als 'de pest' ook zo'n plaag.
Maar, we hadden geen ruzie.
Ik kon niet zoals bij een normale ziekte haar vertroetelen.
Ze moest het in bijna totale isolatie doorstaan.
Na toilet of douche moest ze alles met haar zieke lijf zelf desinfecteren.
Ik behoorde tot de risico groep, besmetting met dit vleermuis virus moest voorkomen worden.
Het doembeeld van na drie weken op je buik kunstmatig beademd te zijn, en dan alsnog de pijp uit te gaan hakte erin.
We hebben het zonder kleerscheuren gered.
Nu weer een persconferentie, nieuwe maatregelen.
Het bekende riedeltje met gebaren tolken.
Ik betrap me er op dat ik meer naar de tolken kijk, dan dat ik naar de boodschap luister.
Hoewel ik twee mensen in mijn gezin heb die gebaren taal gebruiken, snap ik er niks van.
De primitieve gebaren ken ik, meestal met de wijs- of middelvinger.
Maar die doet Irma nooit.
Gaandeweg merk ik dat het verhaal achter de persconferentie een opstapje is om de QR-code belangrijker te maken in ons sociale leven.
We ontkomen er niet aan volgens de bewindvoerders.
De wetten moeten veranderd worden.
De werkgever moet straks gaan controleren of je gevaccineerd bent of vrij van het virus.
Niet gewoon een vraag maar harde bewijzen.
Niet alleen de werkgever moet controleren, maar ook niet essentiële winkels en bedrijven.
Maar wat is essentieel?
Is mijn klokkenmakerij essentieel.
Denk het niet!
Denkt De Jonge echt dat ik aan een oud vrouwtje, die haar niet meer bij de tijd zijnde klok komt brengen, naar haar QR-code ga vragen.
Lijkt me niet!
Trouwens essentieel, wat is dat!
Ben ik zelf wel essentieel?
Het is acht uur in de morgen als ik dit schrijf.
Hoe kom ik daar achter.
Ik loop naar de spiegel
Mijn haar staat nog alle kanten op.
Dikke slaapogen.
"Ben ik essentieel" vraag ik aan mijn spiegelbeeld.
Ik zie hem voorzichtig nee schudden.
Meer berichten van Henk Willems verhalen verteller
Ogen. Ik woon in Wezel, een klein boerengehucht, in Wijchen. Acht boerderijen. Twee kilometer van de bewoonde wereld. De Woezik. Ik ben zes jaar en zit in de eerste klas. Bij ...
De onschuldigen. Allemaal verschuilen ze zich achter excuses. Van gruwel en medeleven. Van "Ik heb nooit iets gezien of gemerkt" Achter de hulploketten. De onafhankelijke vert...
Jeroen Rietbergen. Ahhh hij heeft spijt. Jeroentje Rietbergen. De man met de face van een kleuter Liet zich leiden door zijn leuter. De bandleider was een bendeleider. Een ons...
Meer berichten
Winters Wijchen bij de Wereldwinkel Wijchen op 13 ('s avonds) en 14 december ('s middags) Verhalen, achtergronden en symbolen rondom de kerststal verteld door Theo Duffhues....
🦙❄️ Poffertjes, wollige alpaca’s & wintermagie! Zoek deze kerst de warmte op… midden tussen zachte alpaca’s nieuwsgierige snoetjes en dampende chocolademelk. Een uitje...
Inkontour Permanente make-up. I nk ontour al 7 jaar de beste prijzen en de beste recensies. GGD Gekeurd. Kijk op www.inkontour.nl Tel/App: 06-15352904