In een oud gedeelte van boerderij De Heerlijckheid in Wijchen, een sfeervolle schuur met houten balken, oude kozijnen en spinnenwebjes in de hoeken, brandt een houtkachel zachtjes. Hier volgen wij de workshop Zoet-zuur en wecken. De ruimte is gezellig ingericht, een mengelmoes van oud en nieuw: klassieke weckpotten en oude pannen staan naast moderne apparatuur. Op de lange tafels liggen snijplanken, messen, kruiden en potjes klaar om aan de slag te gaan.
Kennismaking
Bij binnenkomst genieten we eerst van een kop koffie of thee. Rond het knapperende haardvuur doen we het voorstelrondje. Ons groepje is klein; door een afzegging zijn we met z’n vijven: Anja, Gonnie, twee dames, en Gerrit Huisman. Terwijl we elkaar leren kennen, vertelt Gerrit alvast iets over de workshop en over de geuren, smaken en tradities van het wecken.
Oude gewoontes in een nieuw licht
Gerrit is een bezielende verteller. Hij spreekt met warmte en kennis over het wecken en over hoe zuur en suiker helpen behouden wat waardevol is. Hij deelt verhalen uit zijn leven: hij groeit op in de buurt van de Weerribben bij Giethoorn, waar stropen en vlees eten de norm zijn. Inmiddels boert hij biologisch en ecologisch, runt hij zijn landwinkel en heeft hij een grote moestuin met oogstgenoten.
Hij vertelt hoe hij ooit een kip oppakt met de intentie haar te slachten, maar zich op dat moment bedenkt: “Misschien moet ik het gewoon niet doen.” En dat blijkt een keerpunt. Zijn verhaal laat zien dat we ook op latere leeftijd oude gewoontes kunnen herzien en bewuster leren omgaan met dieren en voedsel.
Pruttelende peertjes
Na de introductie gaan we aan de slag. We schillen stoofpeertjes, voegen kruiden en specerijen toe en zetten de pan op het vuur. Binnen korte tijd vult de ruimte zich met de geur van kaneel, suiker en zacht pruttelende peertjes. Ondertussen maken we het zoet-zuur: courgettes en uien schoonmaken en snijden, jeneverbesjes, peperkorrels, laurier en kurkuma toevoegen, en uiteindelijk een kokend opgietsel van azijn en mosterdzaadjes. Het resultaat is een heerlijk neusprikkelend mengsel. Alles gebruiken we zoveel mogelijk biologisch, zodat de smaken zich goed kunnen ontwikkelen.
Terwijl we snijden, krijgen we een korte demonstratie in omgaan met koksmessen en leren we een paar professionele snijtechnieken. Erg leerzaam, maar voordat we die echt in de vingers hebben… hakken we weer ouderwets verder.
Tafel vol smaken
Halverwege de workshop genieten we van een lunch. Gerrit zet allerlei zelfgemaakte lekkernijen op tafel: vers brood, tapasachtige bordjes met ingemaakte gerechten en een romige tomatensoep met kokos. Het voelt als een feest voor de zintuigen. We krijgen er nieuwe energie van.
Tijdens het werk wisselen we verhalen uit. Anja vertelt over haar kennis van Turkse Turşu, en Gerrit deelt hoe hij in Turkse winkels rondneust, nieuwe producten koopt en thuis uitprobeert. Ook ontdekken we door Gerrits verhalen hoe je thuis op een vrij eenvoudige manier oesterzwammen kunt kweken.
Het wordt een middag vol geur, kleur, leren en lachen.
Een beetje zoet, een beetje zuur
De officiële workshop duurt van tien tot twee, maar we vertrekken pas een uur later. Met potten vol stoofpeertjes en ons eigen zoet-zuur onder de arm, en een potje kweeperenjam dat Anja erbij koopt. Gerrit geeft naast deze workshop ook cursussen over fermenteren, permacultuur en biologisch moestuinieren. In de toekomst wil hij een rokerij openen en daar met plantaardige producten aan de slag gaan. En ook is hij weer van plan om zijn kennis te delen door middel van workshops.
Zijn lessen gaan niet alleen over koken en wecken, maar ook over anders kijken: naar de natuur, naar wat groeit, en naar hoe we vriendjes kunnen zijn met zelfs de kleinste bewoners van onze tuin.
Vier vrouwen verlaten die dag de schuur met een beetje zoet, een beetje zuur en een flinke portie inspiratie. Helemaal in de geest van Heerlijckheid De Vormer.
Tekst: Anja Kumral en Gonnie van Hoef
