We ontvingen nog een vierdaagse verhaal, bedankt voor het delen Wilma.
Na inspanning komt ontspanning en dus vrijwel direct na de 4daagse eerst lekker kamperen en uitrusten. Nu ik weer thuis ben en alles heb laten bezinken is het tijd om nog even terug te kijken op die geweldige 4daagse week.
Het was heerlijk wandelweer en dus ook genieten. Dat begon al zondag bij het inschrijven. Het was niet druk en dus lekker naar het centrum kijken naar muziekbandjes. Het is zo leuk om ook onderweg veel muziek te horen en te zien, dat maakt het voor mij als wandelaar ook een super feest.
Natuurlijk verheug ik me altijd op de dag van Wijchen, lekker even thuis een bakkie doen en proberen zoveel mogelijk bekende mensen te spotten onderweg. In het centrum is het altijd erg druk maar ook heel gezellig.
De laatste dag in het plaatsje Linden is het ook altijd erg leuk voor de wandelaars, omdat zij altijd rond een thema hun dorp 'aankleden'. Dit jaar had het met culinair te maken en dus een Elvis aan de bbq, een hond in de pot en een culinair hoogstandje in de vorm van een kok met een taart in de hand boven aan de ladder.
Vanaf daar krijg ik altijd al een beetje het gevoel dat het einde in zicht is. Een klein stukje nog naar Cuijck, waar je echt gedragen wordt tot en met de pontonbrug. Dan nog maar een stukje voor je de Via Gladiola op draait. Gelukkig dit jaar wel met muziek, wat een feest weer.
Ik heb ook nog wel wat bijzondere mensen gezien onderweg. Een man liep een groot deel van de 4daagse op blote voeten, zijn doel is om het volgend jaar volledig op blote voeten te doen. Ook zag ik een oudere dame met kroon en Koninklijke jurk aan. Ik dacht nog even dat Prinses Beatrix een nieuwe hobby had gevonden, maar het bleek een oudere Engelse dame te zijn die dit jaar voor de 10e en laatste keer de 4daagse loopt en dat graag op een ludieke manier wilde doen.
Volgend jaar loop ik voor de 5e keer, het is dan de 100ste 4daagse. Een mooie gelegenheid om dan ook te gaan sponsorlopen voor de Stichting Regenboogboom. De eerste stappen zijn daarvoor al gezet.
Tot volgend jaar dan maar,
Wilma