Aan de Elkerlyckweg in Wijchen ligt een bijzonder stukje geschiedenis: het laantje van Lindebomen, in de volksmond vaak het laantje bij de voormalige Tienakker genoemd. Wie er doorheen loopt, voelt meteen de rust. De bladeren ritselen zacht in de wind, de bomen buigen lichtjes naar elkaar toe, en het pad vormt een groene tunnel. Het is een plek waar natuur en verleden elkaar ontmoeten.
Een groene paraplu voor de zusters
Het lindelaantje diende als natuurlijke beschutting voor de Zusters Franciscanessen van het nabijgelegen klooster. Onder de takken van de lindenbomen liepen de zusters beschut tegen zon, regen en wind wanneer zij onderweg waren naar de kerk. Zo simpel als het pad lijkt, zo belangrijk was het vroeger: het gaf de zusters een veilige en comfortabele route, elke dag opnieuw. Het laantje was een verbinding tussen het kloosterleven en de kerk.
De betekenis van ‘Tienakker’
Deze geschiedenis gaat verder dan alleen het laantje; de naam Tienakker gaat terug naar een oude christelijke traditie. Eeuwen geleden bevond zich hier een akker waarvan graan werd uitgedeeld aan de armen. Dit gebeurde als wederdienst voor de ‘tienden’. De verplichte kerkelijke belasting die door de gemeenschap werd afgedragen. Zo stond de Tienakker symbool voor naastenliefde en zorg voor de minderbedeelden.
Het klooster naast het laantje
Naast het lindelaantje stond het klooster van de Zusters Franciscanessen. Het klooster sloot in 2000, maar de kapel is er nog steeds. Het vormt een tastbare herinnering aan het religieuze leven dat hier eeuwenlang aanwezig was.
Van klooster tot woongebied
Na de sluiting kreeg het kloostercomplex een nieuwe bestemming en werd het omgebouwd tot luxe herenhuizen. Toch bleef een deel van het verleden bewaard: de oude dodenakker is intact gelaten en vormt een rustige plek die het verleden eer aandoet.
Wie vandaag door het lindelaantje wandelt, loopt niet alleen door een mooi stukje groen, maar ook door lagen van geschiedenis. Een plek waar natuur en verhalen samenkomen en waar elke passant ongemerkt door het verleden loopt.
Romantische geheimen
Het lindelaantje had niet alleen een praktische functie voor de zusters; onder Wijchenaren stond het ook bekend als het vrijerslaantje. Jongeren troffen elkaar hier vroeger graag voor een ommetje, een praatje of een eerste, voorzichtige flirt. Zo draagt het laantje niet alleen religieuze en historische verhalen met zich mee, maar ook de herinneringen van mensen die er ooit hand in hand hebben gelopen.
